Nie będę kupować

Cześć Kochani!
W ostatnich tygodniach często towarzyszyło mi dziwne uczucie zmęczenia. Nie takie tradycyjne, związane ze zmęczeniem ciała, a właśnie ducha. Gdzie się nie obejrzę tam nowości, zakupy, wyprzedaże itd. A z drugiej strony wielkie hasła jak #lesswaste, #zerowaste czy rok bez zakupów. I bądź tu człowieku mądry. Po zakupach towarzyszyły mi wyrzuty sumienia, bo nie powinnam kupować, a kiedy celowo omijałam zakupy, miałam wrażenie, że pozostaję w tyle. Wydawało mi się też, że odbiory oceniają mnie negatywnie. Jedni za to, że pokazuję za dużo zakupów, kiedy mówi się tak dużo o byciu eko, o mniej konsumpcyjnym stylu życia itd. Drudzy z kolei za to, że serwuję tak mało uwielbianych treści, jakimi są właśnie zakupy.

Nie chcę bawić się w skrajności i kupować zbyt dużo, a po obejrzeniu milionowego haulu zakupowego jest taka pokusa, żeby iść i zaszaleć. Nie chcę też przez 365 dni powstrzymywać się od zakupu rzeczy mi potrzebnych, żeby nie musieć po minięciu całego roku brać kredytu na zakup niezbędnych mi rzeczy, które wcześniej się zużyły. Pomyślałam więc, że w tej sprawie (jak w każdej) powinien wygrać zdrowy rozsądek. Przejrzałam na spokojnie moje zbiory i postanowiłam, że do marca niczego nie kupuję. Po co? Żeby zaoszczędzić, żeby mieć pieniądze na wyprawienie urodzin, żeby zdenkować te produkty, które już zbyt długo leżakują w łazience i stworzyć ootd z wcześniej kupionych ubrań.

Pozdrawiam serdecznie!