Czy na pewno znasz drugą osobę?

Cześć!
Jak często zdarza się Wam oceniać drugiego człowieka i przyklejać im łatkę po jednej rozmowie? Mnie kiedyś zdarzało się to często, ale... któregoś razu zrobiło mi się przez to totalnie głupio. Oceniłam pochopnie dziewczynę, bo myślałam, że wiem o niej dużo. A wiedziałam na dobrą sprawę gdzie mniej więcej mieszka, jakich ma znajomych i oczywiście, jak się nazywa. Tylko tyle, a jednak wtedy w moim mniemaniu ją znałam. Wydawało mi się, że jest głośna, że lubi robić wokół siebie szum, a po jakimś czasie wyszło, że stara się ukryć fakt, że często bywa smutna. I wiecie co? Bardzo tą lekcję zapamiętałam. Nie powinniśmy oceniać drugiej osoby, bo nigdy nie wiemy o niej wszystkiego. Wiem, że łatwo jest przykleić komuś łatkę, skrytykować, ale musimy pamiętać, że za tą drugą osobą kryje się historia, doświadczenia, inni ludzie, dobre i złe nawyki, obawy, nadzieje, marzenia, strach i tym podobne.Tutaj nie ma konkretnego podziału na czarne i białe.

Nie mogę powiedzieć, że sama już nigdy więcej nikogo nie oceniłam, bo bym skłamała, ale staram się jednak z tym hamować i powtarzać sobie, że nie wiem, jakie czynniki, dobre, czy złe, ukształtowały tą drugą stronę, czemu zachowuje się tak a nie inaczej. Może jest skryta, bo komuś kiedyś za bardzo zaufała, może mówi dużo, bo tak naprawdę brak jej pewności siebie. Przykładów można wymieniać masę, ale tu nie o to chodzi. Chcę tylko uświadomić Was, że czasem zbyt szybkie i często bezpodstawne wyciągnięcie wniosków bywa krzywdzące. Może zamiast wystawiania oceny, lepiej zapytać, czemu ktoś postępuje tak, a nie inaczej. Może potrzebuje pomocy?

Pozdrawiam serdecznie!